Marcin Pełka

Absolwent roku 2006. Urodzony w Szubine w roku 1987, krnąbrny absolwent I Liceum Ogólnokształcącego, wychowanek swojej klasowej „Mamy”, mgr Bernadetty Kowalskiej.

Reprezentował Szkołę w wielu dziedzinach. Przez cały okres nauki występował w teatrze Meandry (w tym główna rola w pierwszym dramacie Meandrów „Na krawędzi”), biorąc udział w każdym jego wyjeździe w latach 2003–2006.

Wywalczył tytuł Szachowego Mistrza Szkoły (2006), a wraz z reprezentacją szkolną wygrał zawody szachowe szkół Gminy Szubin (2006).

W tym czasie miały miejsce pierwsze wystawy jego prac artystycznych (m.in. „Pierwsze kroki” – 2006, oraz „(R)Ewolucja artystyczna” – 2007). Pamiętany także z konkursów recytatorskich, na których z  licznymi sukcesami reprezentował naszą Szkołę. W latach licealnych powtarzał, że w przyszłości zostanie Profesorem Filozofii, choć pytany czy się uczył powtarzał zawsze: „co się będziemy okłamywać?”.

Skończył profil humanistyczno-dziennikarski, choć na przedmiot maturalny zadeklarował i zdał matematykę. Reprezentował szkołę w zawodach koszykówki, chociaż powtarzał, że nie chce mu się chodzić na wychowanie fizyczne. Pytany o przyczynę sukcesów recytatorskich odpowiadał, iż motywuje go fakt, że dzięki wyjazdom konkursowym unika lekcji. Potrafił przyjść do szkoły dopiero o 13 i tłumaczyć, że zwyczajnie zaspał, albo że wciągnęła go lektura lub zadanie z matematyki. Na zarzut lenistwa odpowiadał, że nie chce się mu nic z tym zrobić.

W 2006 roku rozpoczął studia na Wydziale Humanistycznym UMK. Licencjat uzyskał dzięki dysertacji Źródła Immoralizmu Nietzscheańskiego (2009), magisterium obronił na podstawie pracy Immoralizm Nietzscheański (2011). Z wykształcenia etyk i aksjolog. Obecnie pisze rozprawę doktorską Historiozofia polskiego romantyzmu, która w zamyśle będzie częścią jego większej pracy Polska filozofia dziejów, pierwszej w polskiej literaturze rozprawy ukazującej monograficzną całość tego zagadnienia.

Na liście jego ponad pięćdziesięciu uniwersyteckich osiągnięć naukowych znajdują się przede wszystkim dwa wydane podręczniki akademickie – Nietzsche. Życie, poglądy, wpływy (wyd. Marszałek 2012), oraz Szkice z filozofii polskiej, pierwszy tom serii noszący podtytuł Oświecenie. Romantyzm (Wyd. Marszałek 2013). Jego teksty publikowane są w renomowanych czasopismach naukowych, takich jak Szkice Humanistyczne, Kultura i edukacja, Studia z historii filozofii, Aspekty filozoficzno-prozatorskie. Brał czynny udział w około dwudziestu konferencjach naukowych w całej Polsce, wygłaszając odczyty z zakresu historii, historiozofii, historiografii, historii filozofii, filozofii polskiej, problemu wykluczenia społecznego, etyki, ekologii i innych. Planuje wydanie kolejnych książek ze wspomnianej serii, oraz książki poświęconej problemowi etyki komiksu. Jest w trakcie wydawania tomiku poezji Martwe morze.

Poproszony o wygłoszenie mowy na Drzwiach Otwartych naszej Szkoły w roku 2011 powiedział: „Zawsze mnie irytował ten kompleks, jaki widziałem u niektórych kolegów z czasów gimnazjalnych, to głupie przeświadczenie, że my, tutaj w LO, jesteśmy jakimś peryferyjnym liceum, przed którym należy uciekać do liceów bydgoskich. A u nas tymczasem Dyrektor Głowacki robił co roku statystyki porównując wyniki matur naszych uczniów i uczniów liceów bydgoskich, z których jasno wynikało, że efekty kształcenia są świetne, a kompleks ‘szubińskiego liceum na peryferiach’ wręcz absurdalny. Opowiem wam anegdotkę. Moja klasa uchodziła za najsłabszą w dotychczasowych dziejach szkoły. Ojciec początkowo mówił, że mam nie zwracać na to uwagi, bo każda klasa (dla motywacji) słyszy takie słowa. Po pierwszej wywiadówce zmienił zdanie. Wiecie dlaczego wam o tym mówię? Żeby każdy z was mógł popatrzeć na mnie i powiedzieć sobie – jeżeli taki leń jak on, z najsłabszej klasy w dziejach, mógł skończyć UMK i robi doktorat, to jakich wspaniałych rzeczy ja będę mógł dokonać po naszym Liceum, jeżeli się przyłożę?”.